- берамақ
- [بي رمق]1. он ки тавоноии анҷоми кореро надошта бошад, заиф, беҳол2. он чи ранг, намуд ва қуввати кофӣ надошта бошад, ночиз3. рақиқ ва обакӣ будани маводи ғизоӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.